ৰোগ ৰ অৰ্থ আৰু মানসিক বা আৱেগিক বিষয়ৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্কৰ অধ্যয়ন শেহতীয়া নহয়। হোমিঅ'পেথীয়ে লক্ষণসমূহৰ সৰল নিৰ্মূলকৰণৰ পৰা জড়িত প্ৰণালীবদ্ধ প্ৰক্ৰিয়াটোৰ বিষয়ে বহল বুজাবুজিলৈ মনোনিৱেশ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

চাইকোছ'মেটিক্সে শাৰীৰিক লক্ষণসমূহৰ সৃষ্টিৰ লগত জড়িত অচেতন প্ৰক্ৰিয়াসমূহক অলক্ষিত আৱেগিক বিষৰ সকাহৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰে।

প্ৰণালীবদ্ধ মনোচিকিৎসাত অনুভৱ কৰা সম্ভৱ যে কিছুমান মানুহ আনৰ ভাগ্যৰ লগত জড়িত হৈ পৰে, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ জীৱনৰ সম্ভাৱনা সীমিত হৈ পৰে আৰু তেওঁলোকৰ লক্ষণসমূহ বজাই ৰখাত অৰিহণা যোগায়। আৰু এই দৃষ্টিভংগীৰ সৈতে পৰিয়ালৰ নক্ষত্ৰমণ্ডলটো লক্ষণসমূহ চাবলৈ আৰু এটা আহিলা হিচাপে দেখা দিয়ে, এতিয়া প্ৰজন্মৰ পৰিৱৰ্তনৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা।

পৰিয়ালৰ নক্ষত্ৰমণ্ডল আৰু প্ৰেমৰ ক্ৰম

আনহাতে পৰিয়ালৰ নক্ষত্ৰমণ্ডল মনোবিজ্ঞান অধ্যয়নৰ কেইবাটাও ক্ষেত্ৰত সমৰ্থিত, কিন্তু অৰ্ডাৰছ অৱ লাভ নামৰ কিছুমান প্ৰাকৃতিক নিয়মৰ সৈতে কাম কৰে।

এই নিয়মবোৰ যদি অৱজ্ঞা কৰা হয়, তেন্তে ইয়াৰ এজন বা ততোধিক সদস্যৰ ওপৰত ক্ষতিকাৰক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে এই প্ৰবন্ধটোৰ উদ্দেশ্য হৈছে পৰিয়ালৰ নক্ষত্ৰমণ্ডলৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা কিছুমান লক্ষণ আনিব পৰা যিবোৰ হৈছে বেছিভাগেই ব্যৱস্থাগত জটিলতা আৰু ব্যৱস্থাগত আইন অমান্যতাৰ সৈতে জড়িত।

কিছুমানৰোগৰ অৰ্থ

প্ৰণালীবদ্ধ দৃষ্টিভংগীৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ হ'বলৈ হ'লে অনুমান কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে ই কেৱল সাধাৰণীকৃত কাট হ'ব, আৰু প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে বিশেষকৈ ইয়াৰ প্ৰসংগ আৰু গঠনৰ ভিতৰত লক্ষ্য ৰাখিব লাগিব।<৩><০>ইয়াৰ লগত থকা কোনো নিৰ্দিষ্ট লক্ষণৰ ওপৰত গভীৰভাৱে চিন্তা কৰিব বিচৰা যিকোনো ব্যক্তিৰ বাবে ইয়াক আৰম্ভণিৰ বিন্দু বুলি গণ্য কৰক। বৰ্ণনা কৰা সকলো প্ৰক্ৰিয়াই অচেতন গতি।

মূৰৰ বিষ বা মাইগ্ৰেইন: আপোনাৰ কিছু ডেমড-আপ প্ৰেম আছে। ব্যক্তিজনে পিতৃ-মাতৃৰ এজনক (বা দুয়োজনকে) ল’বলৈ অস্বীকাৰ কৰে যাৰ ফলত আভ্যন্তৰীণ চাপৰ সৃষ্টি হয় যিটো তীব্ৰ মূৰৰ বিষত ওলাই আহে।

স্কিজ’ফ্ৰেনিয়া : নিয়ম অনুসৰি স্কিজ’ফ্ৰেনিয়াৰ সৈতে গোপন মৃত্যুৰ সম্পৰ্ক আছে , সাধাৰণতে পৰিয়ালত হোৱা এক হত্যাকাণ্ড। মানসিক ৰোগীয়ে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়, কিন্তু গোটেই পৰিয়ালটোৱেই বিমোৰত পৰে, কিয়নো ভুক্তভোগী আৰু আক্ৰমণকাৰীক হৃদয়ত অন্তৰ্ভুক্ত কৰাটো প্ৰয়োজনীয়।

এইটো আন এটা স্তৰৰ দৃষ্টিভংগী য’ত কোনো নৈতিক বিচাৰ নাথাকে, কিন্তু... বুলিমিয়া বা ভোকহীনতা: বেছিভাগ সময়তে বুলিমিয়াৰ পটভূমি সন্তানৰ পিতৃক প্ৰত্যাখ্যান কৰা মাতৃৰ সৈতে জড়িত। পুত্ৰই দুয়োৰে প্ৰতি আনুগত্যৰ বাবে মাকৰ বাবে “খাই” আৰু দেউতাকৰ বাবে “পেটি” দি সংঘাত সমাধান কৰাৰ সম্ভাৱনা বিচাৰি পায়।

যোৱা আৰু থকাৰ মাজতো সংঘাত হ’ব পাৰে (যি জীৱনত কাৰোবাক অনুসৰণ কৰাৰ ইচ্ছাৰ সৈতে জড়িত)। ভোকহীনতাৰ ক্ষেত্ৰত,পৰিত্ৰাণ আৰু আত্মত্যাগৰ এক অচেতন প্ৰক্ৰিয়া হিচাপে পিতৃ-মাতৃৰ এজনৰ ঠাইত মৃত্যুৰ উদ্দেশ্য থাকিব পাৰে।

অনিদ্ৰা: সাধাৰণতে সাধাৰণতে মাতৃৰ সৈতে জড়িত অত্যধিক সতৰ্কতাক বুজায়। মানুহজন শুই থকাৰ সময়ত পৰিয়ালৰ কোনো সদস্যই গুচি যাব বা মৃত্যুবৰণ কৰিব বুলি ভয় বা চিন্তাৰ সৃষ্টি হয়। যেন ব্যক্তিজনে যত্ন লৈছে যাতে কোনো বেয়া একো নহয়।

ডিপ্ৰেছন: আমি যেতিয়া পিতৃ বা মাতৃৰ বাবে কিবা এটা কৰো বা দুয়োটাকে নাকচ কৰো তেতিয়া হ’ব পাৰে। গতিকে শৃংখলাৰ আইনক সন্মান কৰি আমাৰ ঠাইৰ পৰাই সেইবোৰক সম্বোধন কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, তেওঁলোকৰ আগত সৰু।

নিচা: ব্যৱস্থাৰ পৰা বাদ দিয়া পিতৃৰ সন্ধান হ’ব পাৰে। পৰিয়ালত মৃত্যু হোৱা কোনো গুৰুত্বপূৰ্ণ পুৰুষক অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ গতিশীলতাও থাকিব পাৰে বা আনকি মৃত্যুৰ সময়ত কাৰোবাক অনুসৰণ কৰাৰ ইচ্ছাও থাকিব পাৰে।

ফাইব্ৰ’মাইয়ালজিয়া: কিছুমান ক্ষেত্ৰত ফাইব্ৰ’মাইয়ালজিয়া ৰোগী মহিলাৰ সৈতে নক্ষত্ৰমণ্ডল , খং আছিল বৰ্তমানৰ অনুভৱ।

কেতিয়াবা, ই এনেকুৱা এটা শিশুৰ খং হ’ব পাৰে যিয়ে অতি সৰুতে পিতৃ-মাতৃক হেৰুৱাই পৰিত্যক্ত অনুভৱ কৰে; অতি হতাশাৰ সৃষ্টি কৰা বা আনকি পিতৃৰ পূৰ্বৰ সংগীৰ ওপৰত খং গ্ৰহণ কৰা সংগীৰ ওপৰত খং, যিজনক তেওঁৰ দ্বাৰা অন্যায়ভাৱে পৰিত্যক্ত কৰা হৈছিল।

উচ্চ ৰক্তচাপ: বহুক্ষেত্ৰত ই এনে প্ৰেমৰ সৈতে জড়িত যিটো... দমন কৰা হৈছিল বা প্ৰয়োজন হৈছিল, সাধাৰণতে পিতৃ-মাতৃৰ এজনৰ মৃত্যুৰ বাবে, বা তেওঁলোকৰ এজনৰ সৈতে হোৱা কোনো আঘাতজনক অভিজ্ঞতাৰ বাবে।

এজন পুত্ৰ যিয়ে ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিব লাগিবউদাহৰণস্বৰূপে, তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত পিতৃৰ স্থানত তেওঁ বহুত খং অনুভৱ কৰিব পাৰে যি এইদৰে প্ৰকাশ পাব।

কি কৰিব?

ৰোগটো চাওক আৰু ইয়াৰ লক্ষণসমূহ। প্ৰয়োজনীয় যত্ন লওক, মনত ৰাখিব যে পৰম্পৰাগত চিকিৎসাৰ স্থান আছে আৰু সদায় বিবেচনা কৰা উচিত । কিন্তু সম্ভৱ হ'লে পেছাদাৰী সহায় বিচাৰি সম্প্ৰসাৰণ কৰক।

এজন ভাল কনষ্টেলেটৰ বা চিষ্টেমিক চাইকোথেৰাপিষ্টে আপোনাক লক্ষণটো বজাই ৰাখিবলৈ কাম কৰা গতিশীলতা দেখুৱাব, কিন্তু ইয়াক নিৰ্মূল কৰাৰ উদ্দেশ্য নোহোৱাকৈ। কাৰণ এইদৰে আমি আইনক বাদ দি অৱহেলা কৰিম।

আমাৰ প্ৰসংগত প্ৰৱেশ কৰা সকলো বস্তুকে আমি মৰমেৰে আদৰি লোৱাৰ প্ৰয়োজন, সেই মুহূৰ্ততে সেইটো প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে বুলি বুজি। এইদৰে যিসকলে লক্ষণটো জানে, তেওঁলোকে নিজৰ কাম সম্পূৰ্ণ কৰাৰ পিছত শান্তিৰে যাব পাৰে।