Η μελέτη της έννοια του ασθένειες Η ομοιοπαθητική προσπαθεί να μεταφέρει το ενδιαφέρον από την απλή εξάλειψη των συμπτωμάτων σε μια ευρύτερη κατανόηση της συστηματικής διαδικασίας που εμπλέκεται.

Η ψυχοσωματική σχετίζεται με τις ασυνείδητες διεργασίες που εμπλέκονται στη δημιουργία σωματικών συμπτωμάτων για την ανακούφιση από τον μη παρατηρούμενο συναισθηματικό πόνο.

Στη συστημική ψυχοθεραπεία είναι δυνατόν να δούμε ότι κάποιοι άνθρωποι μπλέκονται στις τύχες άλλων ανθρώπων, περιορίζοντας τις δυνατότητες της ζωής τους και συμβάλλοντας στη διατήρηση των συμπτωμάτων τους. Και με αυτή τη θεώρηση έρχεται ο οικογενειακός αστερισμός που μπαίνει ως ένα άλλο εργαλείο για την εξέταση των συμπτωμάτων, τώρα υπό τη διαγενεακή προοπτική.

Οικογενειακός Αστερισμός και οι Διαταγές της Αγάπης

Οι οικογενειακοί αστερισμοί, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζονται από διάφορους τομείς των ψυχολογικών μελετών, αλλά λειτουργούν με κάποιους φυσικούς νόμους που ονομάζονται Τάξεις της Αγάπης.

Αυτοί οι νόμοι, αν δεν τηρηθούν, μπορούν να δημιουργήσουν επιβλαβή αποτελέσματα για ένα ή περισσότερα μέλη μιας οικογένειας, και μπορούν ακόμη και να δημιουργήσουν συμπτώματα ως μορφή επανόρθωσης ή/και εξιλέωσης για το οικογενειακό σύστημα.

Έτσι, σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναδείξει, από την άποψη των οικογενειακών αστερισμών, ορισμένα συμπτώματα που στη μεγάλη τους πλειοψηφία σχετίζονται με τις συστημικές εμπλοκές και τη μη συμμόρφωση με τους συστημικούς νόμους.

Ορισμένες έννοιες των ασθενειών

Για να είναι σύμφωνη με τη συστημική θεώρηση, είναι σημαντικό να συμπεράνουμε ότι αυτό θα είναι μόνο ένα γενικευμένο όριο και ότι κάθε περίπτωση θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ιδιαίτερα στο πλαίσιο και τη δομή της.

Θεωρήστε το ως σημείο εκκίνησης για όσους επιθυμούν να κάνουν έναν βαθύτερο προβληματισμό σχετικά με κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα που τους συνοδεύει. Όλες οι διαδικασίες που περιγράφονται είναι ασυνείδητες κινήσεις.

Πονοκέφαλος ή ημικρανία: Το άτομο αρνείται να πάρει έναν από τους γονείς (ή και τους δύο), γεγονός που προκαλεί μια εσωτερική πίεση που εξωτερικεύεται με έντονους πονοκεφάλους.

Σχιζοφρένεια : Κατά κανόνα, η σχιζοφρένεια σχετίζεται με έναν κρυφό θάνατο, συνήθως μια δολοφονία στην οικογένεια. Το ψυχωσικό άτομο υποφέρει, αλλά όλη η οικογένεια βρίσκεται σε σύγχυση, επειδή το θύμα και ο δράστης πρέπει να περιλαμβάνονται στην καρδιά.

Αυτό είναι ένα άλλο επίπεδο ματιάς στο οποίο δεν υπάρχουν ηθικές κρίσεις, αλλά στα μάτια του Όλου, όλοι έχουν την ίδια θέση, την ίδια σημασία.

Βουλιμία ή ανορεξία: Τις περισσότερες φορές το υπόβαθρο της βουλιμίας σχετίζεται με τη μητέρα που απορρίπτει τον πατέρα του παιδιού της. Ο γιος, από πίστη και στους δύο, βρίσκει τη δυνατότητα να επιλύσει τη σύγκρουση "τρώγοντας" για τη μητέρα και "κάνοντας εμετό" για τον πατέρα.

Μπορεί επίσης να υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ του να πηγαίνεις και να μένεις (η οποία σχετίζεται με την επιθυμία να ακολουθήσεις κάποιον στο θάνατο). Στην περίπτωση της ανορεξίας, μπορεί να υπάρχει η πρόθεση να πεθάνεις στη θέση ενός γονέα ως μια ασυνείδητη διαδικασία σωτηρίας και αυτοθυσίας.

Αϋπνία: συνήθως αναφέρεται σε υπερβολική επαγρύπνηση που συνήθως σχετίζεται με τη μητέρα. Υπάρχει φόβος ή ανησυχία ότι κάποιο μέλος της οικογένειας θα φύγει ή θα πεθάνει ενώ το άτομο κοιμάται. Σαν να φροντίζει το άτομο να μη συμβεί τίποτα κακό.

Κατάθλιψη: Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κάνουμε κάτι στον πατέρα ή τη μητέρα ή απορρίπτουμε και τα δύο. Έτσι πρέπει να σεβαστούμε το νόμο της τάξης και να τους απευθυνθούμε από τη θέση μας, μικρό μπροστά τους.

Βίτσια: Μπορεί επίσης να υπάρχει η δυναμική της συμπερίληψης ενός σημαντικού ανθρώπου της οικογένειας που έχει πεθάνει ή η επιθυμία να ακολουθηθεί κάποιος στο θάνατο.

Ινομυαλγία: Σε ορισμένους αστερισμούς με γυναίκες με ινομυαλγία, ο θυμός ήταν ένα παρόν συναίσθημα.

Μερικές φορές μπορεί να είναι ο θυμός ενός παιδιού που έχασε πολύ νωρίς έναν γονέα και νιώθει εγκαταλελειμμένο- θυμός για έναν σύντροφο που προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση ή ακόμη και ο υιοθετημένος θυμός της προηγούμενης συντρόφου ενός πατέρα που εγκαταλείφθηκε άδικα από αυτόν.

Υπέρταση: Σε πολλές περιπτώσεις σχετίζεται με μια αγάπη που καταπιέστηκε ή έπρεπε να καταπιεστεί, γενικά λόγω του θανάτου ενός από τους γονείς ή κάποιας τραυματικής εμπειρίας που συνέβη με έναν από αυτούς.

Ένας γιος που πρέπει να αναλάβει τη θέση του πατέρα του μετά το θάνατό του, για παράδειγμα, μπορεί να νιώσει πολύ θυμό που θα εκδηλωθεί με αυτόν τον τρόπο.

Τι να κάνω;

Κοιτάξτε την ασθένεια και τα συμπτώματά της. Δώστε την απαραίτητη φροντίδα, θυμόμενοι ότι η παραδοσιακή ιατρική έχει τη θέση της και πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη Αλλά επεκταθείτε, αν είναι δυνατόν, ζητώντας επαγγελματική βοήθεια.

Ένας καλός αστεριστής ή συστημικός ψυχοθεραπευτής θα σας δείξει τη δυναμική που δρα για τη διατήρηση του συμπτώματος, αλλά χωρίς την πρόθεση να το εξαλείψει.

Πρέπει να υποδεχόμαστε με αγάπη κάθε τι που έρχεται στο πλαίσιο μας, κατανοώντας ότι είναι απαραίτητο εκείνη τη στιγμή, έτσι ώστε ίσως το σύμπτωμα, αφού εκπληρώσει τη λειτουργία του, να φύγει ειρηνικά.