"Και, στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι είναι πραγματικά εύκολο να κατηγορούμε κάποιον ή κάτι για τις καταστάσεις (ιδίως τις δυσάρεστες) που συμβαίνουν στη ζωή μας.

Το να ρίχνουμε την ευθύνη σε κάτι εξωτερικό μας φέρνει μια στιγμιαία ανακούφιση. Αλλά αυτή η ανακούφιση μας φέρνει ανάπτυξη; Και πιστεύετε ότι αξίζει περισσότερο μια στιγμιαία ανακούφιση ή η πραγματική πρόοδος στην εξελικτική πορεία της συνείδησης;

Η αυτοευθύνη, όσο προκλητική και αν είναι, έχει τη δύναμη να μας φέρει το σπόρο της ανάπτυξης. Εξάλλου, είναι πρακτικά αδύνατο να επιτύχουμε την εξέλιξη χωρίς να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεών μας. Είναι απαραίτητο να αποδεχτούμε και να αναλάβουμε την ευθύνη για τις προκλήσεις του σημερινού επιπέδου στο οποίο βρισκόμαστε.

Να ρίχνετε το φταίξιμο στους άλλους; να θεωρείτε τις καταστάσεις ως παιχνίδι

Για να το κάνουμε πιο εύκολο, ας φανταστούμε ένα παιχνίδι στο οποίο πρέπει να μετακινούμαστε από σπίτι σε σπίτι μέχρι να φτάσουμε στο τέλος (το οποίο αντιπροσωπεύεται από την ίδια την ενέργεια της συνεχούς αγάπης και της αρμονίας στη ζωή μας). Σε αυτό το παιχνίδι, κάθε σπίτι αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο συνείδησης και ο κανόνας λέει ότι ο μόνος τρόπος για να φύγουμε από ένα σπίτι και να προχωρήσουμε στο επόμενο είναι να απορροφήσουμε τη μάθηση του σπιτιού στο οποίο βρισκόμαστε,Έτσι, θα βαδίζουμε βήμα προς βήμα προς τον τελικό στόχο, δηλαδή την απελευθέρωση!

Για παράδειγμα, μπορούμε να φανταστούμε ότι η στιγμή της ζωής που διανύουμε απαιτεί αποδοχή. Αυτό σημαίνει ότι όσο δεν αναπτύσσουμε αυτή την αποδοχή, θα συνεχίσουμε να "υποφέρουμε" στη δύσκολη διαδικασία μάθησης. Από τη στιγμή που θα αποδεχτούμε, τότε θα είμαστε σε θέση να κάνουμε ένα βήμα μπροστά στο παιχνίδι και στο εξελικτικό μας ταξίδι.

Οραματιζόμενοι αυτό το παιχνίδι και κάνοντας μια σχέση με τη ζωή μας, μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι καταστάσεις συμβαίνουν για να μας δείξουν σε ποιο σπίτι/επίπεδο συνείδησης βρισκόμαστε. Αν πάμε λίγο βαθύτερα, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται στη ζωή μας μόνο όταν δεν έχουμε μάθει ακόμα τι έχουν να μας διδάξουν. Όταν αυτή η μάθηση αφομοιωθεί, πόσο υπέροχο!Προχωράμε έναν οίκο μπροστά και έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε ένα επίπεδο παραπέρα στο ταξίδι της αγάπης ή της αρμονίας.

Η αυτοευθύνη είναι ένα ισχυρό κλειδί για να μας πάει ένα βήμα παραπέρα σε αυτό το παιχνίδι, γιατί φέρνει μαζί της την αλήθεια. Μόνο όταν αναλαμβάνουμε εκεί που βρισκόμαστε και περνάμε αυτά που πρέπει να περάσουμε, μπορεί να συμβεί η ολοκλήρωση. Όσο οι φόβοι, η ντροπή και οι ενοχές μας μας κρατούν μακριά από αυτά που η ζωή έχει να μας διδάξει, θα είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσουμε στο μονοπάτι της αγάπης.

Η αυτοευθύνη δημιουργεί μετασχηματισμό

Χωρίς αυτό το κύριο κλειδί είναι αδύνατο να προοδεύσουμε, γιατί πάντα θα υπάρχει ένας αντιπερισπασμός, μια τάση να κατηγορούμε κάτι ή κάποιον έξω. Η αυτοευθύνη μας επιτρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι, φέρνει μαζί της το σπόρο της ωριμότητας. Μόνο έτσι μπορούμε να κοιτάξουμε τον ομφαλό μας και να αντιμετωπίσουμε τη "σκιά" μας με ακεραιότητα, αναλαμβάνοντας τις ατέλειές μας.

Κάθε δυσκολία φέρει μέσα της τον σπόρο της εξέλιξης και είναι στο χέρι μας να βρούμε αυτόν τον σπόρο. Για να ξεκινήσει αυτή η αναζήτηση, είναι απαραίτητη η αυτοευθύνη, γιατί από αυτήν θα ξεπηδήσει η θέληση για αλλαγή. Μόλις αφυπνιστεί η θέληση, μια σειρά από αρετές αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια: υπομονή, αποφασιστικότητα, ισορροπία, πίστη, δικαιοσύνη, μεταξύ άλλων.

Η αυτοευθύνη σας φέρνει την πραγματική δυνατότητα μετασχηματισμού, γιατί δέχεστε αυτό που σας χτυπάει την πόρτα. Και κοιτάζοντας τις καταστάσεις κατάματα θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τα παλιά πρότυπα με νέες, ενάρετες και καλές συνήθειες.

Ας είναι ευλογημένη η αρετή της αυτοευθύνης, ώστε να ξυπνήσει στον καθένα μας.