Η ταινία "Τα μονοπάτια του δάσους" (Into the Woods/2014) είναι μια διασκευή ενός μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ που συγκεντρώνει διάφορους χαρακτήρες παραμυθιών, όπως η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ραπουνζέλ και ο Ιωάννης και η φασολιά. Όλες αυτές οι ιστορίες περιπλέκονται γύρω από έναν φούρναρη, τη γυναίκα του και την κακιά μάγισσα.

Θα ξεκινήσω την ανάλυση της ταινίας με μια σύντομη επεξήγηση αυτών των κλασικών χαρακτήρων.

Οι κλασικοί χαρακτήρες εξανθρωπίζονται, με ελαττώματα και εσωτερικές συγκρούσεις

Η Σταχτοπούτα έχει ήδη αναλυθεί διεξοδικότερα σε αυτό το άρθρο. Η ιστορία της δίνει ένα μάθημα ωριμότητας και ταπεινότητας, δείχνοντας πώς καταφέρνει να ενδυναμώσει την προσωπικότητά της εν μέσω κακομεταχείρισης και να γίνει έτσι πριγκίπισσα.

Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα αφελές κορίτσι, που μεγάλωσε σε μια οικογένεια που αποτελείται μόνο από γυναίκες (τη μητέρα και τη γιαγιά της) και εξαιτίας αυτού έχει μια εικόνα του αρσενικού ως καταβροχθιστή και κακού (του λύκου) - μια εικόνα που περνάει από γενιά σε γενιά, από γυναίκα σε γυναίκα.τρισδιάστατα, με ιδιότητες και ελαττώματα.

Η Ραπουνζέλ, το κορίτσι που παγιδεύτηκε σε έναν πύργο χωρίς πόρτες από μια μάγισσα που ήθελε να έχει την κόρη της μόνο για τον εαυτό της, απεικονίζει το οδυνηρό πρόβλημα της μητέρας που εγκλωβίζει την κόρη της με τη δικαιολογία ότι την προστατεύει από τον κόσμο. Οι προσδοκίες, τα όνειρα και η αβίωτη ζωή της μητέρας κατατίθενται σε αυτό το νέο ον. Το παραμύθι δείχνει ότι η υπερπροστατευτική και πολύ καλή μητέρα μπορεί να οδηγήσει την κόρη της σε πολλά δεινά, όπωςμια πρώιμη εγκυμοσύνη (γεγονός που υπάρχει στην αρχική ιστορία και το οποίο παραλείφθηκε στην ταινία).

Ο Γιάννης και η φασολιά είναι ένα παραμύθι για αγόρια που δείχνει ωριμότητα. Ο Γιάννης είναι ένα αγόρι χωρίς πατέρα, δεμένο με μια επικριτική μητέρα, που σκαρφαλώνει στον ουρανό και κλέβει τους θησαυρούς του γίγαντα. Αντιμετωπίζει την τεμπελιά του μέσα από τη μεγαλομανία (γίγαντας) και καταφέρνει να επιστρέψει σώος στην πραγματικότητα, ικανός να κερδίσει τα προς το ζην.

Ήρωας ή αντιήρωας;

Λοιπόν, κανένας από αυτούς τους χαρακτήρες δεν είναι ο πραγματικός ήρωας του έπους. Όλα αυτά είναι υποπλοκές που περιστρέφονται γύρω από τον Φούρναρη, ο οποίος είναι ο πραγματικός ήρωας της ταινίας. Σε αντίθεση με τους άλλους χαρακτήρες, ο Φούρναρης είναι ανώνυμος (όπως και η γυναίκα του και η μάγισσα). Αυτό σημαίνει ότι είναι μια απρόσωπη φιγούρα, η οποία βρίσκεται στο συλλογικό ασυνείδητο. Κάτι που δεν είναι πολύ καλό, γιατί μη έχοντας όνομα, δεν μπορούμε ναΣυνδεόμαστε μαζί της με προσωπικό τρόπο, δηλαδή τα μαθήματα και η μάθηση που φέρνει δεν έχουν ακόμη αφομοιωθεί πλήρως από τη συλλογική συνείδηση.

Όλοι περιμένουν από τον ήρωα της ταινίας να είναι αρρενωπός, να νικά τέρατα και κακοποιούς και όχι να είναι ένας απλός φούρναρης. Ο άνθρωπος έχει την παρόρμηση να αναζητήσει τους εσωτερικούς του θησαυρούς.

Ο άνθρωπος έχει την παρόρμηση να αναζητά τους εσωτερικούς του θησαυρούς.

Ωστόσο, για να επιτύχουμε αυτή την πληρότητα, δεν πρέπει να αρνηθούμε και να ξεχάσουμε την άλλη μας πλευρά - τη σκιά. Τη λιγότερο όμορφη πλευρά μας και τα βάσανά μας, που στην ταινία αντιπροσωπεύονται από το σκοτεινό δάσος.

Η υπερβολική αυτοπεποίθηση καλύπτει τις αδυναμίες και μας αφήνει απροετοίμαστους

Λοιπόν, ο φούρναρης και η γυναίκα του παίρνουν όλα τα αντικείμενα και όλοι οι άλλοι χαρακτήρες βρίσκουν το happy end τους. Κάτι όμως φαίνεται να έχει μείνει πίσω. Χωρίς να το γνωρίζουν οι χαρακτήρες, ένα φασόλι πέφτει στο έδαφος, μεγαλώνει και βγάζει έξω τη γυναίκα του γίγαντα που σκότωσε ο Γιάννης. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί στη ζωή μας, όταν επιλύουμε μια σύγκρουση και όλα φαίνεται να έχουν αιώνιο happy end, έναΗ ζωή είναι κυκλική - αν δεν έχουμε συγκρούσεις και προκλήσεις να επιλύσουμε, δεν αναπτυσσόμαστε ούτε βγαίνουμε από τη ζώνη άνεσής μας.

Όταν βγαίνουμε από κάποια συγκρουσιακή κατάσταση, τείνουμε να υπερεκτιμούμε τον εαυτό μας, πράγμα που είναι σημαντικό, καθώς αυτή η αυτοπεποίθηση μας κάνει να κινούμαστε. Αλλά το να μένουμε σε αυτή την κατάσταση είναι επικίνδυνο.

Όταν βγαίνουμε από κάποια συγκρουσιακή κατάσταση, τείνουμε να υπερεκτιμούμε τον εαυτό μας, πράγμα που είναι σημαντικό, καθώς αυτή η αυτοπεποίθηση μας κάνει να κινούμαστε. Αλλά το να μένουμε σε αυτή την κατάσταση είναι επικίνδυνο.

Αυτή η μεγαλομανία αντιμετωπίζεται από τον γίγαντα που ζητά εκδίκηση - πρόκειται για εκδίκηση ενάντια στην ανθρώπινη μεγαλομανία! Οι χαρακτήρες ήταν τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους και τόσο διογκωμένοι που ξέχασαν την ευθραυστότητά τους.

Αναγνωρίστε τις αποτυχίες για την επίτευξη ακεραιότητας

Στο δεύτερο μέρος της ταινίας, η καταπιεσμένη μεγαλομανία εμφανίζεται με όλη της τη δύναμη και οι χαρακτήρες δείχνουν τη σκοτεινή τους πλευρά. Καθώς βλέπουν τα ελαττώματά τους και η πλοκή φτάνει στο τέλος της, μπορούμε να αντιληφθούμε το μεγάλο μάθημα της ταινίας: δεν υπάρχει τρόπος να βρούμε ένα ευτυχές τέλος και να γίνουμε πιο ολοκληρωμένοι και ανθρώπινοι αν δεν κοιτάξουμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας, τις πτυχές μαςΌσο δεν το κάνουμε αυτό, δεν θα έχουμε επίγνωση του τι έχουμε φυτέψει και πάντα θα αιφνιδιαζόμαστε από εκδικητικά τέρατα.

Να συνεχίσετε να προβληματίζεστε για το θέμα

Μαθαίνοντας από τα λάθη σας

Αποδεχτείτε τις υπερβολές και τα λάθη σας

Φταίνε πάντα οι άλλοι;

Η Σταχτοπούτα είναι ένα μάθημα ωριμότητας και ταπεινότητας