Ormanın Yolları: Aydınlık ve Karanlık Birlikte Yürürken

İçindekiler

"Paths of the Woods" (Into the Woods/2014) filmi, Külkedisi, Kırmızı Başlıklı Kız, Rapunzel ve John and the Beanstalk gibi birçok peri masalı karakterini bir araya getiren bir Broadway müzikalinin uyarlamasıdır. Tüm bu hikayeler bir fırıncı, karısı ve kötü kalpli cadı etrafında iç içe geçmektedir.

Filmin analizine bu klasik karakterlerin kısa bir açıklamasıyla başlayacağım.

Klasik karakterler, kusurları ve iç çatışmalarıyla insanileştirilmiştir

Bu makalede daha önce derinlemesine analiz edilen Külkedisi'nin hikayesi bir olgunluk ve alçakgönüllülük dersi vermekte, kötü muamele karşısında kişiliğini güçlendirmeyi nasıl başardığını ve böylece bir prenses haline geldiğini göstermektedir.

Kırmızı Başlıklı Kız naif bir kızdır, sadece kadınlardan oluşan bir ailede (annesi ve büyükannesi) büyümüştür ve bu nedenle erkeğin yiyici ve kötü (kurt) olduğuna dair bir imaja sahiptir - nesilden nesile, kadından kadına aktarılan bir imaj.üç boyutlu, nitelikleri ve kusurları olan.

Kızının sadece kendisine ait olmasını isteyen bir cadı tarafından kapısız bir kuleye hapsedilen Rapunzel, kızını dünyadan koruma bahanesiyle içine kapatan annenin sıkıntılı sorununu resmeder. Annenin özlemleri, hayalleri ve yaşanmamış hayatı o yeni varlığa yüklenir. Masal, aşırı korumacı ve fazla iyi annenin kızını aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok acıya sürükleyebileceğini gösterirerken bir hamilelik (orijinal hikayede olan ve filmde atlanan bir gerçek).

John ve Fasulye Sırığı, erkek çocuklar için olgunluk gösteren bir masaldır. John, gökyüzüne tırmanıp devin hazinelerini çalan, eleştirel bir anneye bağlı babasız bir çocuktur. Megalomani (dev) aracılığıyla tembelliğiyle yüzleşir ve kendi hayatını kazanabilecek şekilde zarar görmeden gerçekliğe dönmeyi başarır.

Kahraman mı, anti-kahraman mı?

Bu karakterlerin hiçbiri destanın gerçek kahramanı değildir. Bunların hepsi filmin gerçek kahramanı olan Fırıncı'nın etrafında dönen alt olaylardır. Diğer karakterlerin aksine Fırıncı isimsizdir (tıpkı karısı ve cadı gibi). Bu, onun kolektif bilinçdışında bulunan kişisel olmayan bir figür olduğu anlamına gelir. Bu pek iyi değil, çünkü bir ismi olmadığı içinOna kişisel bir şekilde bağlanıyoruz, yani getirdiği dersler ve öğrenme henüz kolektif bilinç tarafından tam olarak özümsenmiyor.

Herkes filmin kahramanının erkeksi olmasını, canavarları ve kötü adamları yenmesini ve basit bir fırıncı olmamasını bekler. İnsanoğlunun kendi iç hazinelerini arama dürtüsü vardır.

İnsanoğlunun kendi iç hazinelerini arama dürtüsü vardır.

Ancak bu doluluğa ulaşmak için diğer yanımızı, yani gölgemizi, daha az güzel olan yanımızı ve filmde karanlık ormanla temsil edilen kederlerimizi inkar etmemeli ve unutmamalıyız.

Aşırı özgüven kırılganlıkların üstünü örter ve bizi hazırlıksız bırakır

Fırıncı ve karısı tüm nesneleri alır ve diğer tüm karakterler mutlu sonlarını bulurlar. Ancak bir şey geride kalmış gibi görünmektedir. Karakterlerin haberi olmadan, bir fasulye yere düşer, büyür ve John'un öldürdüğü devin karısını ortaya çıkarır. Bu çok ilginç, çünkü hayatımızda bir çatışmayı çözdüğümüzde ve her şey sonsuz bir mutlu sona sahip gibi göründüğünde, birHayat döngüseldir - çözmemiz gereken çatışmalar ve zorluklar yoksa, büyüyemeyiz veya konfor alanımızdan çıkamayız.

Çatışmalı bir durumdan çıktığımızda kendimize aşırı değer verme eğiliminde oluruz ki bu önemlidir çünkü bu özgüven bizi harekete geçirir. Ancak bu durumda kalmak tehlikelidir.

Ayrıca bakınız: Önce aile

Çatışmalı bir durumdan çıktığımızda kendimize aşırı değer verme eğiliminde oluruz ki bu önemlidir çünkü bu özgüven bizi harekete geçirir. Ancak bu durumda kalmak tehlikelidir.

Bu megalomani, intikam peşinde koşan devle karşı karşıya gelir - bu, insan megalomanisine karşı bir intikamdır! Karakterler o kadar özgüvenli ve egoyla şişirilmişlerdir ki kendi kırılganlıklarını unutmuşlardır.

Dürüstlüğü sağlamak için başarısızlıkları kabul edin

Filmin ikinci bölümünde, bastırılmış megalomani tüm gücüyle ortaya çıkar ve karakterler karanlık taraflarını gösterir. Kendi kusurlarına tanık olurken ve olay örgüsü sona ererken, filmin büyük dersini algılayabiliriz: kendimize, yönlerimize dürüstçe bakmazsak mutlu bir son bulmanın ve daha eksiksiz ve insan olmanın bir yolu yoktur.Bunu yapmadığımız sürece ne ektiğimizin farkında olmayacağız ve intikamcı canavarlar tarafından her zaman gafil avlanacağız.