Żyjemy w czasach wielu możliwości, jeśli chodzi o związki. Pozostawiliśmy za sobą iluzję księcia i księżniczki z bajki, w której zakładano, że partnerzy mają na siebie oko i nie pragną innych miłosnych czy seksualnych doznań. Dzisiejsze społeczeństwo skłania się ku bardziej realistycznemu profilowi człowieka: ludzie pożądają innych, którzy niekoniecznie są nimi.własnych partnerów i fantazjują o stosunkach seksualnych z sąsiadem lub kolegą z pracy.

Niektórzy nawet ryzykują "skok na płot", by sprawdzić, jak się czują, nawet jeśli nie przeżywają żadnego kryzysu małżeńskiego. Te skryte pragnienia, tak naprawdę, istniały od zawsze. A w końcu, czy zakładanie ekskluzywnego związku jest dziś korne? Czy możliwy jest wierny i szczęśliwy związek?

Czym jest poliamoria?

Są grupy, które stawiają na poliamorię, czyli doświadczanie różnych afektów i relacji seksualnych jednocześnie. Czasem w końcu odkrywają, że gdy dwoje z grupy się zakocha, trudno pozostać w ramach zasad współistnienia tego modelu związku. Namiętność to wymagające uczucie, które zwykle nie pozwala nikomu poza dwojgiem brać udziału w tej przygodzie wybuchowych uczuć.

Co to znaczy otwarty związek?

Inną alternatywą jest otwarty związek, w którym stali partnerzy mają swobodę bycia z innymi ludźmi bez postrzegania tego jako zdrady. W tym przypadku każda para ma swoje prywatne umowy.

Kiedy nie postrzegamy siebie jako jednostki, wierzymy, że jesteśmy przedłużeniem drugiej osoby, aby potwierdzić związek.

Są też tacy, którzy wolą nie mieć stałych partnerów, optując za tym, by nie wiązać się z nikim i wychodzić z kim chcą i kiedy chcą, bo to poczucie wolności jest bardzo cenne. To ludzie, którzy uważają, że związek więzi lub ci, którzy zdają sobie sprawę, że nie zostali stworzeni do dotrzymywania umów.

Wyłączność nie jest własnością

Dlaczego czasem tak trudno jest trwać w związku tylko dwóch osób?

Tym, co może sprawić, że ekskluzywny związek będzie niepożądany, jest poczucie posiadania nad drugą osobą. Jest to błędne przekonanie, które uprzedmiotawia partnera i czyni związek jałowym, ponieważ sugeruje, że druga osoba jest przedłużeniem własnych pragnień.

Kiedy nie postrzegamy siebie jako jednostki, wierzymy, że jesteśmy przedłużeniem drugiej osoby, aby potwierdzić związek, i mamy tendencję do utraty siebie.

Istnieje przekonanie, że trzeba myśleć podobnie, mieć te same upodobania, ten sam rytm seksu. Jeśli tak nie jest, pojawiają się pytania, czy to jest osoba, z którą chce się żyć.

Trzeba mieć świadomość, że żaden związek nie rodzi się gotowy. Nie da się stworzyć długotrwałej relacji na zasadzie założenia "jak nie wyjdzie, to po prostu zerwij", tak jakby "samo zerwanie" było czymś spokojnym i pozbawionym wpadek.

Oczywiście, jeśli jest to coś nietrwałego, to najmniej bolesną ścieżką jest rozstanie. Ale rozpoczynanie związku licząc na to, że tak się stanie jest dość wątpliwe z punktu widzenia zamiaru pozostania w tym związku. Gdyby przy każdej trudności rozwiązaniem było "zerwijmy się", to nie byłoby długich związków partnerskich. Nie mówiąc już o tym, że groźby zerwania przynoszą tylko niepewność i osłabiają partnerstwo,zamiast go konsolidować.

Magia zwana indywidualnością

Budowanie trwałego związku nie jest łatwym zadaniem. Wymaga przede wszystkim szacunku dla indywidualności. Ale co to oznacza? Nie przejmowanie się tym, co robi druga osoba, gdy dwoje nie jest razem? Pomijanie planów pary na rzecz osobistego planu? Pozwalanie, by osobiste pragnienia przejęły inicjatywę w związku? Nie do końca!

Szacunek dla indywidualności partnera zaczyna się od szacunku dla samego siebie. Postrzeganie siebie jako całej istoty, a nie jako "połowy" drugiej osoby jest fundamentalne dla istnienia związku, aby nikt nie zatracił się próbując być tym, kim jest nie tylko po to, aby zadowolić drugą osobę, lub oczekując, że ukochana osoba zrobi to samo.

Jeśli nie podobasz się drugiej osobie z powodu tego, kim jesteś, nie jesteś tym, z kim ona chciałaby być. Jeśli uważasz, że druga osoba powinna być inna niż jest, nie jesteś tym, z kim chciałaby być.

Każdy z nich robi to, co lubi, co zapewnia niezbędny i zdrowy "oddech" w związku

Dołączenie do kogoś wyobrażając sobie, że ta osoba zmieni się z czasem, aby zadowolić twojego idealnego partnera, jest najkrótszą i najpewniejszą drogą do frustracji, ponieważ nikt nie zmienia się tylko dlatego, że myślimy, że powinien.

Z drugiej strony należy uważać, aby nie zaniedbać związku pod pretekstem podniesienia flagi indywidualności. Możliwe jest posiadanie osobistych projektów bez utraty z oczu związku. W tym celu istnieją umowy, które mogą sprawić, że ta trajektoria będzie tak harmonijna, jak to możliwe.

Wyłączny i trwały związek: krok 1

Oczywiście nikt nie jest idealny i choć w pierwszych miesiącach może się tak wydawać, pojawia się kilka cech, które pokazują, że trzeba się poddać, dostosować i przede wszystkim szanować.

Jeśli wyłaniające się z czasem cechy osobowości nie naruszają twoich podstawowych wartości, warto dalej inwestować w związek. Jeśli jednak pojawiają się nieakceptowalne zachowania - takie jak na przykład agresywność i brak wartości etycznych czy moralnych - wiedz, że walka o przekształcenie tego sprawi, że czeka cię jedynie bezużyteczna, wyczerpująca i frustrująca walka, która prowadzi jedynie doCzas zatrzymać się i zastanowić, czego dokładnie chcesz od związku: ciągłej walki czy spokoju?

Krok 2: gotowość do zawierania umów - i trzymania się ich!

Po drugie, konieczna jest chęć zawierania umów - i dotrzymywania ich! Od spraw pozornie błahych, jak sprzątanie domu, po takie, które wymagają sporej burzy mózgów, jak posiadanie lub nieposiadanie dzieci, planowanie finansowe, kupno lub nieposiadanie nieruchomości. Umowy to podstawa!

Para jest jednostką pracującą na rzecz wspólnych celów

W tym temacie mieszczą się spotkania z przyjaciółmi, z których każdy ma swoje, oraz osobiste aktywności, takie jak kursy, treningi sportowe itp. Ty możesz być pasjonatem ćwiczeń, a Twój partner czytania. Każde z nich robiąc to, co lubi, zapewnia niezbędną i zdrową "przestrzeń do oddychania" w związku.

Należy przy tym uważać, aby nie zapomnieć, że macie zobowiązanie do życia jako para, aby nie narazić się na ryzyko, że związek stanie się tylko dwiema osobami dzielącymi tę samą przestrzeń, z których każda żyje własnym życiem bez wspólnych planów. Istnieją trzy "podmioty" do rozważenia: ty, twój partner i para.

Para to jednostka, która pracuje na rzecz wspólnych celów, która czerpie przyjemność z bycia parą, ale która nie traci z oczu faktu, że ten "podmiot pary" tworzą dwie całe osoby.

Krok trzeci: zrozumienie naszego człowieczeństwa

Po trzecie, nie należy mieć złudzeń, że ponieważ związek jest zbudowany na wyłączności, zainteresowanie seksualne innymi ludźmi nie będzie istnieć.Czuć się przyciągany do kogoś innego niż twoja miłość jest absolutnie normalny i ludzki.Nawet dlatego, że nikt nie wybiera, aby czuć się przyciągany, to po prostu się dzieje.Ale między uczuciem przyciągania i poddanie się pożądaniu istnieje długi dystans.

Macie porozumienie, macie współudział, macie cele, szanujecie się, kochacie, żyjecie w harmonii.To wszystko oznacza budowę.Budowanie związku wymaga czasu, poświęcenia i wspólnego rozwoju.Mówienie "nie" pragnieniom seksualnym, aby nie narażać na szwank związku, który ma być trwały, nie jest nonsensem! To dojrzałość i szacunek dla fundamentów, na których opiera się wasz związek.

Najważniejszą rzeczą, nad którą warto się zastanowić, jest to, że nie rezygnujesz z przygody tylko z szacunku do partnera, ale zasadniczo z szacunku do siebie, tego, czego chcesz dla swojego życia i wyboru, którego dokonałeś.

Bycie pociągniętym do kogoś innego niż twoja miłość jest absolutnie normalne i ludzkie

Nie powinno to wynikać z tego, że "mogę naładować wyłączność, jeśli pozostanę wierny", ale dlatego, że "uznaję, że posiadanie ekskluzywnego związku sprawia, że czuję się bezpiecznie, lojalnie, ponieważ cieszę się życiem, które wybrałem jako para". Nie ma nic kornego ani staroświeckiego w pielęgnowaniu i cieszeniu się ekskluzywnym związkiem.

Małe zakończenia, zaskakujące początki

Z biegiem czasu przekształcamy się i dojrzewamy, każdy w swoim czasie.To samo dzieje się z parą... Słynne "kryzysy" pojawiają się zazwyczaj wtedy, gdy w tym indywidualnym dojrzewaniu pojawia się mała różnica zdań.Pojawiają się pewne niepewności, aż do momentu, gdy druga osoba może (lub nie może) również osiągnąć inny poziom dojrzałości.Para może wrócić do harmonii i uświadomić sobie, że małeZakończenia ustępują miejsca zaskakującym nowym początkom.