Pocahontas: affectieve onthechting en transformatie

Inhoudsopgave

Pocahontas is een ander sprookje dan het gebruikelijke, met een meer menselijke en volwassen heldin. Deze Indiaanse vrouw is het symbool van de vrouw die aan haar individuatieproces is begonnen: dat van het zichzelf worden. Aangezien zij een echt personage is geweest, heeft haar traject aanleiding gegeven tot vele legenden. Alles wat over haar bekend is, is mondeling van generatie op generatie doorgegeven, zodat haar echte verhaal omstreden is totHaar leven werd een romantische mythe in de eeuwen na haar dood, een mythe waarvan een Disney tekenfilm werd gemaakt met de naam van de Indiaanse zelf in de titel.

Zie ook: Boogschutter in 2023: Astrologische voorspellingen

In de oorspronkelijke legende, volgens Wikipedia, was zij een Powhatan Indiaanse vrouw die trouwde met de Engelsman John Rolfe en aan het eind van haar leven een beroemdheid werd. Zij was de dochter van Wahunsunacock (ook bekend als Powhatan), die regeerde over een gebied dat bijna alle kuststammen van de staat Virginia omvatte. Haar echte namen waren Matoaka en Amonute; "Pocahontas" was een bijnaam uit haar kindertijd.

Volgens het verhaal redde zij de Engelsman John Smith, die in 1607 door zijn vader zou worden geëxecuteerd. Pocahontas zou toen pas tussen de tien en elf jaar oud zijn geweest, Smith was toen een man van middelbare leeftijd met lang bruin haar en een baard. Hij was een van de leidende kolonisten en was destijds ontvoerd door Powhatan-jagers. Hij zou mogelijk worden gedood, maar Pocahontas kwam tussenbeide,die zijn vader ervan wist te overtuigen dat de dood van John Smith de haat van de kolonisten zou wekken.

Interne conflicten en projectie van het onbewuste

De Disney-film uit 1995 verhaalt over de inscheping van een schip met Britse kolonisten van de Virginia Company naar de "Nieuwe Wereld" in 1607. Aan boord bevinden zich kapitein John Smith en de leider gouverneur Ratcliffe, die gelooft dat de inheemse Amerikanen een enorme verzameling goud verbergen en daarom zelf deze schat probeert te bemachtigen. Onder deze lokale inheemse stamleden ontmoeten wePocahontas, de dochter van het Powhatan opperhoofd, bespreekt de mogelijkheid dat de heldin trouwt met Kocoum. Deze jongeman is een dappere krijger die zij echter als te "serieus" ziet in vergelijking met zijn vrolijke en temperamentvolle persoonlijkheid.

Aan het begin van de film vraagt Pocahontas zich af wat de zin is van haar eigen leven en welk pad ze moet volgen: het gearrangeerde huwelijk met Kocoum of het wachten op de ware liefde. Deze twijfel tussen het volgen van de tradities van haar ouders en de maatschappij of het gehoorzamen aan de verlangens van haar ziel ontketent een echt innerlijk conflict voor de Indiaanse vrouw, anders dan bij de meeste heldinnen gebeurtklassieke sprookjes.

Deze twijfel tussen het volgen van de tradities van haar ouders en de maatschappij of het gehoorzamen aan de verlangens van haar ziel ontketent een echt intern conflict voor de Indiase vrouw, in tegenstelling tot de meeste klassieke sprookjesheldinnen.

In de loop van de plot brengt het verlangen om een terugkerende droom te begrijpen het meisje, samen met haar vrienden - de wasbeer Meeko en de kolibrie Flit - ertoe de voorouderlijke geest van Grootmoeder Wilg te bezoeken, die een wilgenboom bewoont. Als antwoord adviseert de boom haar juist om naar de geesten te luisteren, dat wil zeggen, te luisteren naar wat het onbewuste haar vertelt. De boom heeft een fallische vorm, maar heeft ook inEn Grootmoeder Wilg, als voorouderlijke geest, symboliseert het aspect van het collectieve onbewuste dat alle dilemma's en conflicten die de mens ooit heeft meegemaakt, verenigt.

Pocahontas en John Smith: tegenpolen die elkaar aanvullen

Het Britse schip arriveert in de nieuwe wereld met de Engelsman John Smith. De jongen en Pocahontas ontmoeten elkaar, terwijl er een oncontroleerbare passie tussen hen ontbrandt. Maar ondanks deze passie zijn de werelden van de twee zeer verschillend: Pocahontas is een vrouw die verbonden is met de natuur, terwijl John tot de beschaving behoort en de natuur wil verkennen, op zoek naar goud en edelstenen.

In de analytische psychologie van Carl Jung bestaat deze liefdesverbinding en drijft ons naar vereniging met de externe ander - in dit geval een andere persoon - en de interne, die ons "innerlijke zelf" zou zijn.

Zie ook: De gek in de Tarot en het pad van zelfvertrouwen

Wij worden verliefd op en leven met die ander, die complementaire eigenschappen heeft aan onze persoonlijkheid, maar die ook in ons wacht op een uitdrukking in de buitenwereld. Het is een vereniging met onze diepste essentie, en Pocahontas verlangt naar deze ontmoeting.

In de film zien we de ontwikkeling van wat Jung het conjunctie-archetype noemde - een archetype dat verwijst naar de vereniging en scheiding van tegengestelde polariteiten. In de vereniging is er het verlangen en de onophoudelijke zoektocht naar wat men het liefste wil, en de Indiaanse vrouw verlangt vurig naar een liefde die haar naar transcendentie zal brengen, naar een andere weg dan de gebruikelijke en die haar horizon zal verruimen. John Smith toont haar in feite eenHij reisde en bezocht andere plaatsen, zonder zich ergens aan te hechten, en bracht haar een beetje van zijn ervaringen mee. Hetzelfde gebeurt met hem - Pocahontas brengt hem een dimensie van gevoel die voorheen niet bestond in zijn persoonlijkheid, een gevoeligheid die hem ertoe brengt de natuur te observeren en te waarderen. Zo begint John een sterke behoefte te voelen om een band op te bouwenHij was zo genegen met haar dat hij het wilde opgeven om terug te gaan naar zijn vaderland en in de stam te gaan wonen.

Op hetzelfde moment dat de conflictueuze liefde tussen de twee begint, ontstaat er vijandigheid die leidt tot oorlog tussen de Indianen en de Britten, met als hoogtepunt de dood van de krijger Kocoum, Pocahontas' vrijer. Deze dood kan symbolisch worden geïnterpreteerd, waaruit blijkt dat nu het personagekan zich bevrijden van het gewicht van de verplichting om de tradities van de stam en van zijn voorouders te volgen, en zo de weg volgen die zijn ziel hem wijst.

Bovendien laten de oorlog en het agressieve klimaat tussen de twee volkeren zien hoe moeilijk het dilemma is dat Pocahontas ervaart. Ze weet zeker dat ze bij John Smith wil blijven, maar door een gebeurtenis waarbij hij wordt neergeschoten, moet ze terugkeren naar haar land om niet te sterven. En zo moet de jonge vrouw kiezen of ze doorgaat met haar liefde of bij de stam blijft, aangezien zij de leider zal zijn wanneer haarvader sterft.

Ze weet zeker dat ze bij John Smith wil blijven, maar door een gebeurtenis waarbij hij wordt neergeschoten, moet ze terugkeren naar haar land om niet te sterven. En zo moet de jonge vrouw kiezen of ze doorgaat met haar liefde of dat ze bij de stam blijft, aangezien zij de leider wordt als haar vader overlijdt.

Dit is liefde die haar rol vervult als katalysator in het proces van persoonlijkheidsontwikkeling, waarbij vereniging en scheiding elkaar afwisselen als stadia naar transformatie.

De symbolische aanwezigheid van de moeder scheidt haar van Pocahontas...

Het is belangrijk op te merken dat Pocahontas geen moeder heeft, maar ze draagt een ketting bij zich die van haar was. Het dragen van iets dat de goede moeder vervangt is een veel voorkomend thema in sprookjes. In "De mooie Wasilisa" draagt de heldin een pop die haar helpt in moeilijke momenten. In "Assepoester" zagen we dat er een boom groeit op het graf van Assepoesters moeder na haar dood, waardoor de prinses wordt geholpen doorDe dood van de moeder in sprookjes betekent dat het meisje zich ervan bewust wordt dat zij zich niet langer met haar moet identificeren, ook al is de relatie positief. Het is het begin van het individuatieproces. Het artefact dat haar vervangt symboliseert de diepste essentie van de moederfiguur.

Het overwinnen van een onmogelijke liefde

Pocahontas beseft dan dat deze diepe liefde voor John Smith niet zou overleven, want er is een afgrond tussen de werkelijkheid van beiden. Deze liefde kan alleen in leven blijven in de scheiding, die een noodzakelijke tegenstelling vertegenwoordigt - samen zijn maar uit elkaar. Wanneer ze met dit dilemma wordt geconfronteerd, brengt ze een onvermijdelijk offer om de zoektocht naar iets dat daarbuiten ligt mogelijk te maken en om te laten zien wat er later komt.Daarbij waardeert ze haar land, haar stam en ook de liefde die ze heeft ontwikkeld voor John. Ze ontkent of onderdrukt niet wat ze voelt, ze ziet de situatie gewoon onder ogen.

Hiermee inspireert de vertelling ons om de weg van het begrip te volgen, wanneer de verschillen tussen twee geliefden luider lijken te spreken. Door de onmogelijkheid van een liefdesrelatie te aanvaarden, bevestigen we hoezeer deze liefde ons heeft veranderd, zodat we ons openstellen voor al het buitengewone dat komen gaat.

Bibliografische referenties: