Ο θυμός είναι ένα από τα πιο παρόντα συναισθήματα στη σύγχρονη ζωή. Είτε είναι καλά κρυμμένος μέσα μας είτε εκφράζεται βίαια, μας ενοχλεί και προκαλεί ενοχές. Εξάλλου, ποιος συμπαθεί κάποιον που νιώθει θυμό;

Βέβαια, ο θυμός μπορεί να γεμίσει κάποιον με τόσο έντονη ενέργεια που είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί κοντά του χωρίς να νιώσει επηρεασμένος. Πολλές είναι οι αντιδράσεις: να νιώσει κανείς και θυμό, φόβο, αμηχανία ή απλώς ενόχληση. Σε κάθε περίπτωση, πολύ λίγοι από εμάς θα ήταν αδιάφοροι ή συμπονετικοί απέναντί του.

Στη συνέχεια, όταν αυτό το κύμα θυμού φεύγει, μένει η ντροπή, η ανησυχία, οι συνέπειες - σπασμένα αντικείμενα, διαλυμένες σχέσεις, ατυχήματα - και μια πολύ μεγάλη αίσθηση λύπης.

Είναι πολύ πιθανό, εξαιτίας αυτού, πολλοί να προσπαθούν να καταπιέσουν το θυμό τους κρύβοντάς τον πίσω από αυτάρεσκα χαμόγελα, τρώγοντας γρήγορα, πετώντας ή συνθλίβοντας αντικείμενα, κάνοντας κάποιο άθλημα ή ακόμα και γινόμενοι σκληροί, κλειστοί ή ειρωνικοί άνθρωποι.

ο θυμός είναι κάτι τόσο φυσικό που καλύτερα από το να προσπαθείς να τον κρύψεις είναι απλά να τον αφήσεις να κυλήσει ελεύθερα

Σε μια κατάσταση συγκράτησης ο θυμός μόνο συσσωρεύεται και γίνεται όλο και πιο ισχυρός, έτσι ώστε αρκεί ένας μόνο λόγος, ακόμα και ο πιο ανόητος, για να απελευθερωθεί εντελώς. Τότε είναι που το άτομο, που μέχρι τότε ήταν τόσο ελεγχόμενο, θα εμφανιστεί μπροστά στους συγγενείς και τους γνωστούς του εντελώς αλλαγμένο, αναστατωμένο, κάνοντας απίστευτα πράγματα. Οι άνθρωποι δεν θα είναι σε θέση να καταλάβουν πώς κάτι τόσοασήμαντο δημιούργησε μια τόσο θυελλώδη αντίδραση.

Ακόμα κι έτσι, ο θυμός είναι κάτι τόσο φυσικό που είναι καλύτερο από το να προσπαθούμε να τον κρύψουμε, είναι απλά να τον αφήσουμε να ρέει ελεύθερα. Γι' αυτό και η προσπάθειά μας δεν πρέπει να είναι να συγκρατήσουμε τον θυμό. Πρέπει να τον αφήσουμε να εκφραστεί και να φύγει φυσικά, αφού οι ρίζες του είναι φυτεμένες μόνο σε μια πολύ παρούσα θέληση: τη θέληση να ελέγχουμε τα πάντα.

Αυτό που προκαλεί περισσότερο θυμό μέσα μας είναι το αίσθημα αδυναμίας μπροστά στην αποτυχία μας να ελέγξουμε ένα άτομο, μια κατάσταση ή τον εαυτό μας.

Αυτό εξηγεί γιατί είναι τόσο δύσκολο για κάποιον να ξεπεράσει έναν εθισμό, να χάσει βάρος ή ακόμη και να σχετιστεί με τους άλλους, όταν αυτό που τον κινεί είναι το αίσθημα του ελέγχου.

Όταν λοιπόν νιώθετε θυμό, αναρωτηθείτε "τι προσπαθώ να ελέγξω;" και αποδεχτείτε ότι δεν είναι στο χέρι σας να κυριαρχήσετε στην κατάσταση ή σε οποιονδήποτε άλλον. Προσπαθήστε να προσαρμοστείτε, να χαλαρώσετε και να βρείτε άλλους τρόπους για να λύσετε αυτό που χρειάζεστε. Δείτε μερικές συμβουλές:

• Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να μην αρνείστε τον θυμό. Υπάρχει, οπότε δεχτείτε τον,
• Μεγάλο μέρος του θυμού μας δημιουργείται από ασήμαντα πράγματα, οπότε εκτιμήστε αν αξίζει πραγματικά να καταστρέψετε τη στιγμή, ακόμα και τη μέρα, για μια παρεξήγηση ή κάτι που δεν είναι στη θέση του,
• Μην ξεσπάτε σε ανθρώπους, φυτά, ζώα, αντικείμενα ή ακόμα και σε εργασίες που μπορούν να "εμποτιστούν" με αυτή την ενέργεια, όπως η προετοιμασία φαγητού για εσάς ή κάποιον άλλο,
• Τέλος, μην κατηγορείτε κανέναν για αυτό που νιώθετε. Ο θυμός ξεκίνησε μέσα σας και θα τελειώσει μέσα σας. Ο εξωτερικός κόσμος είναι απλώς μια δικαιολογία.

Τέλος, μη φοβάστε το θυμό, μην τον κρύβετε, απελευθερώστε τον!