Gaslighting to forma przemocy psychicznej, w której osoba o większej sile społecznej (mężczyzna w stosunku do kobiety, lub dorosły w stosunku do dziecka, szef w stosunku do podwładnego, prezydent w stosunku do obywateli itp.) wykorzystuje swoją wiarygodność do zaprzeczenia popełnionej przez siebie winy, błędu lub niesprawiedliwości, której świadkiem była osoba najsłabsza.

Kilka przykładów gaslightingu:

• przestępca seksualny wobec dzieci, który odrzuca oskarżenie twierdząc, że dziecko "wymyśla różne rzeczy, ma płodną wyobraźnię";
• agresywnego męża, który zaprzecza oskarżeniom o złe traktowanie, twierdząc, że żona jest "szalona" i kłamie, by go skrzywdzić;
• szefa, który zaprzecza mobbingowi i mówi, że jest pozwany tylko dlatego, że pracownik został zwolniony;
• polityków, którzy publicznie mówią kłamstwa, a potem zaprzeczają, że mówili te same kłamstwa.

Kiedy coś takiego dzieje się między dwiema osobami o równej "wadze" społecznej, rozpoczyna się walka "moje słowo przeciwko twojemu". Kiedy jednak dzieje się to z osobami w sytuacji nierównej władzy, osoba o większym prestiżu "deformuje" rzeczywistość na niekorzyść prawdy, uniemożliwiając osobie o mniejszej władzy przywrócenie sprawiedliwości w danej sytuacji.

Więc kiedy gazowanie jest skuteczna, nie można zastosować środków kompensacyjnych za szkody: nadużycie seksualne nie jest karane; kobieta nie jest chroniona przed swoim krzywdzicielem; podwładny nie otrzymuje sprawiedliwości za to, czego doznał w środowisku pracy.

Z tego powodu gaslighting jest uważany za formę przemocy. Nakłada na związki trwałe i nieodwracalne szkody, i szkody, które nie zostaną zrekompensowane przez osoby o niższej pozycji społecznej. Dowiedz się, jak zidentyfikować nadużywający związek.

Kto może popełnić gaslighting?

Wszędzie tam, gdzie występuje jakaś nierówność społeczna, osoba o największym prestiżu ma moc popełnienia gazowanie Mężczyźni w stosunku do kobiet, dorośli w stosunku do dzieci, szefowie w stosunku do podwładnych i tak dalej. Ta władza musi iść w parze z odpowiedzialnością.

Osoby posiadające jakieś przywileje społeczne powinny być czujne i świadome, aby nie ryzykować popełnienia gaslightingu nieumyślnie lub przez przypadek.

Możemy to porównać do sytuacji kierowcy: prowadzący ma moc zabicia przechodnia i musi podjąć aktywne działania i środki ostrożności, aby do tego nie doszło.

W obu przypadkach, niezależnie od tego, czy jest to gaslighting, czy wypadek drogowy, odpowiedzialność za to, co się stało, spoczywa na osobie, która posiada moc sprawczą, niezależnie od tego, czy została ona wyrządzona celowo, czy przez przypadek.

Dopuściłem się gazowego podświetlenia! Co teraz?

Jeśli doszło do tego nieumyślnie, jak można naprawić szkodę? W tym przypadku ważne jest wznowienie rozmowy, przyznanie, że fakty są faktami, podjęcie odpowiednich działań w celu przywrócenia sprawiedliwości.

Nadużywacze, krzywdziciele i molestujący popełniają gaslighting świadomie, więc jest mało prawdopodobne, że którykolwiek z nich cofnie się, przyzna się do błędu, przeprosi i zaproponuje zapłacenie kary, aby przywrócić to, co skrzywdził.

Natomiast zwykli ludzie, którzy mogą przypadkowo popełnić gaslighting, zawsze mają szansę przyznać, że stało się coś złego, że zrobili coś nagannego, że tego żałują.

Ważne jest, aby przeprosić, zarówno za oryginalny fakt, jak i za próbę sprawienia wrażenia, że to, co się stało, było "wymysłem" lub "wyobraźnią" drugiej osoby, naprawić ten błąd i iść dalej. Dowiedz się więcej o ćwiczeniu przebaczania.

Cierpię na gaslighting, jak sobie z tym poradzić?

"Wyobrażasz sobie różne rzeczy, nie to powiedziałem, nie to się stało, pomyliłeś się". Współżycie pełne takich zwrotów może być bardzo szkodliwe, doprowadzając ofiarę do punktu zwątpienia we własne zdrowie psychiczne i sprawiając, że nie jest ona w stanie walczyć z niesprawiedliwością, której doświadcza. Jeśli jesteś osobą przechodzącą przez to, jak możesz się bronić?

Zarządzanie relacjami, w których występuje gaslighting jest delikatne, ale można podjąć pewne kroki.

1) Pierwszym z nich jest wytykanie kłamstw. Zrób to spokojnym tonem głosu, ale w sposób stanowczy i zdecydowany. Ten pierwszy krok jest sposobem na sprawdzenie, co się dzieje. W przypadkach przypadkowego gaslighting, to zwykle wystarczy, aby rozwiązać sytuację i rozpocząć zdrową rozmowę o związku. W przypadkach celowych, trzeba będzie przejść do kolejnych kroków.

Wzmocnienie emocjonalne to podstawa. Szukaj wsparcia bliskich, a także wsparcia psychologicznego. gaslighting jest formą przemocy emocjonalnej, która powoduje szkody w poczuciu własnej wartości i pewności siebie ofiary. próba konfrontacji z krzywdzicielem bez tego rodzaju wsparcia może pogorszyć sytuację.

3. w międzyczasie przedstawić dowody. Unikaj interakcji z krzywdzicielem bez obecności świadków (najlepiej bliskich, których szukałeś), daj pierwszeństwo środkom komunikacji, które tworzą zapisy, takie jak rozmowy w whatsapp lub e-mail.

Zastanów się nad relacją. Gaslighting może mieć miejsce w relacjach osobistych, zawodowych lub społecznych. Z tego powodu czwarty krok może prowadzić do różnych wyników w zależności od kontekstu. Ważne jest, aby ocenić, jakie są perspektywy zmiany w relacji, w której ma miejsce gaslighting, jakie są koszty opuszczenia tej relacji (lub pracy, lub więzi rodzinnej, itp.) i jakie sąWaga tych trzech pytań wskaże drogę wyjścia. Również w przypadku tego kroku wsparcie psychoterapeuty ułatwia proces.