Gaslighting is een vorm van psychologisch misbruik waarbij een persoon met meer sociale macht (een man ten opzichte van een vrouw, of een volwassene ten opzichte van een kind, een baas ten opzichte van een ondergeschikte, de president ten opzichte van de burgers, enz.) zijn geloofwaardigheid gebruikt om een fout, vergissing of onrechtvaardigheid te ontkennen die door hemzelf is begaan en waarvan de zwakste getuige was.

Enkele voorbeelden van gaslighting:

• een kindermisbruiker die de beschuldiging afwijst door te zeggen dat het kind "dingen verzint, een vruchtbare verbeelding heeft";
• een gewelddadige echtgenoot die beschuldigingen van mishandeling ontkent en zegt dat zijn vrouw "gek" is en liegt om hem kwaad te doen;
• een baas die het pesten ontkent en zegt dat hij alleen wordt aangeklaagd omdat de werknemer is ontslagen;
• politici die in het openbaar leugens vertellen, en vervolgens ontkennen dat ze diezelfde leugens hebben verteld.

Wanneer zoiets gebeurt tussen twee mensen van gelijk sociaal "gewicht", begint er een strijd van "mijn woord tegen het jouwe". Maar wanneer dit gebeurt met mensen in een situatie van ongelijke macht, "vervormt" de persoon met meer aanzien de werkelijkheid ten nadele van de waarheid, waardoor de persoon met minder macht de rechtvaardigheid in de situatie niet kan herstellen.

Dus toen gaslighting effectief is, kunnen geen schadevergoedingsmaatregelen worden genomen: seksueel misbruik wordt niet bestraft; de vrouw wordt niet beschermd tegen haar misbruiker; de ondergeschikte krijgt geen recht voor wat hij in de werkomgeving heeft geleden.

Om deze reden wordt gaslighting beschouwd als een vorm van geweld. Het brengt permanente en onherstelbare schade toe aan relaties, en schade die niet zal worden gecompenseerd door degenen in een lagere sociale positie. Leer hoe je een gewelddadige relatie kunt herkennen.

Wie kan gaslighting plegen?

Wanneer er een soort sociale ongelijkheid is, heeft de persoon met het meeste prestige de macht om... gaslighting Mannen ten opzichte van vrouwen, volwassenen ten opzichte van kinderen, bazen ten opzichte van ondergeschikten, enzovoort. Deze macht moet gepaard gaan met verantwoordelijkheid.

Mensen die een soort sociaal privilege bezitten, moeten alert en bewust zijn om niet het risico te lopen onbedoeld of per ongeluk gaslighting te plegen.

We kunnen het vergelijken met de situatie van een bestuurder: degene die rijdt heeft de macht om een voorbijganger te doden, en moet actieve maatregelen en voorzorgsmaatregelen nemen zodat dit niet gebeurt.

In beide gevallen, of het nu gaat om gaslighting of een verkeersongeval, ligt de verantwoordelijkheid voor wat er is gebeurd bij de persoon die de macht heeft om schade te veroorzaken, ongeacht of het met opzet of per ongeluk is gebeurd.

Ik heb gaslighting gepleegd! Wat nu?

Als dit onbedoeld is gebeurd, hoe kan de schade dan worden hersteld? In dit geval komt het erop aan het gesprek te hervatten, toe te geven dat de feiten de feiten zijn en passende maatregelen te nemen om het recht te herstellen.

Misbruikers, mishandelaars en pesters plegen opzettelijk gaslighting, dus het is onwaarschijnlijk dat iemand van hen terug zal gaan, zijn fout zal toegeven, zich zal verontschuldigen en zal aanbieden de boete te betalen om te herstellen wat hij heeft gekwetst.

Maar gewone mensen die per ongeluk aan gaslighting doen, hebben altijd de kans om toe te geven dat er iets ergs is gebeurd, dat ze iets laakbaars hebben gedaan, dat ze er spijt van hebben.

Het is belangrijk om je te verontschuldigen, zowel voor het oorspronkelijke feit als voor het feit dat je hebt geprobeerd het te doen voorkomen alsof wat er is gebeurd het "verzinsel" of de "verbeelding" van de ander was, die fout te herstellen, en verder te gaan. Leer meer over de oefening van vergeving.

Ik lijd aan gaslighting, hoe ga ik ermee om?

"Je verbeeldt je dingen. Dat is niet wat ik heb gezegd. Dat is niet wat er is gebeurd. Je hebt het verkeerd." Een samenleven vol met zinnen als deze kan zeer schadelijk zijn, waardoor het slachtoffer gaat twijfelen aan zijn eigen verstand en niet in staat is te vechten tegen het onrecht waaronder hij lijdt. Als jij degene bent die dit meemaakt, hoe kun je jezelf dan verdedigen?

Het beheren van relaties waarin sprake is van gaslighting is delicaat, maar er kunnen enkele stappen worden ondernomen.

1. De eerste is te wijzen op de leugens. Doe dit op een rustige toon, maar op een vastberaden manier. Deze eerste stap is een manier om na te gaan wat er aan de hand is. In gevallen van toevallige gaslighting is dit meestal voldoende om de situatie op te lossen en een gezond gesprek over de relatie te beginnen. In opzettelijke gevallen moet u doorgaan met de volgende stappen.

Emotionele versterking is fundamenteel. Zoek steun bij naasten en ook psychologische steun. gaslighting is een vorm van emotioneel geweld die schade toebrengt aan het gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen van het slachtoffer. proberen de dader te confronteren zonder dit soort steun kan de situatie verergeren.

3. in de tussentijd, bewijs leveren. Vermijd interactie met de misbruiker zonder dat er getuigen aanwezig zijn (bij voorkeur de geliefden die je hebt opgezocht), geef de voorkeur aan communicatiemiddelen die verslagen opleveren, zoals whatsapp of e-mailgesprekken.

Denk na over de relatie. Gaslighting kan plaatsvinden in persoonlijke, professionele of sociale relaties. Daarom kan de vierde stap tot verschillende resultaten leiden, afhankelijk van de context. Het is belangrijk om na te gaan wat de vooruitzichten zijn voor verandering binnen de relatie waarin de gaslighting plaatsvindt, wat de kosten zijn van het verlaten van die relatie (of baan, of familieband, enz.) en wat de kosten zijn van het verlaten van die relatie (of baan, of familieband, enz.).De weging van deze drie vragen zal de weg wijzen. Ook voor deze stap vergemakkelijkt de steun van een psychotherapeut het proces.